Καλησπέρα συνοδοιπόροι. Άλλη μια φορά αναβάλαμε το ραντεβού μας λόγω πρόωρης άνοιας. Ξέρουμε ότι ανυπομονούσατε (ν0τ) αλλά επίσης ξέραμε ότι θα αντέχατε τούτη την απώλεια.
Σήμερα όπως σιδέρωνα, θυμήθηκα γιατί δε μου αρέσει το καλοκαίρι. Γενικώς κάθε φορά, κάθε χρόνο που φτάνουμε όλο και πιο κοντά στην καρδιά της συγκεκριμένης εποχής, πάντα σκέφτομαι γιατί ο χειμώνας και τα μέσα του φθινοπώρου είναι πάντα καλύτερα. Φέτος δεν μπορούσα να αποφύγω αυτή τη σκέψη και έτσι αποφάσισα να τη μοιραστώ με εσάς αφού δεν ξεκόλλαγε από το μυαλό μου.
1) Αρχικά, όπως σας είπα, μου ήρθε όλο αυτό στο μυαλό με τη διαδικασία του σιδερώματος, επομένως είχα να κάνω με ρούχα. Παρατηρώντας τα δικά μου ρούχα λοιπόν, έκανα μια σύγκριση με τα χειμερινά. Προφανώς και την πρωτιά την έλαβαν τα χειμερινά. Όχι μόνο επειδή είναι πιο ωραία (που όντως είναι), αλλά επειδή είμαι και ''αφράτη'', με συμφέρουν περισσότερο προφανώς. Μαζεύονται τα παχάκια πιο εύκολα. Επίσης τα περισσότερα καλοκαιρινά μου, τείνουν να είναι πιο εφαρμοστά, επομένως είναι και άβολα. Τα χειμωνιάτικα είναι πιο true και υποστηρικτικά ρουχαλάκια. Βολεύουν σε κάθε περίπτωση. Επίσης τα περισσότερα είναι σκουρόχρωμα, οπότε δεν έχω το μόνιμο ερώτημα ''τι θα φορέσω σήμερα;''.
2) Ο καιρός είναι σίγουρα προτιμότερος από αυτόν του καλοκαιριού. Το κρύο, η συννεφιά, οι συχνές βροχοπτώσεις, είναι κάτι που μπορώ να ταυτιστώ. Η ηλιοφάνεια και η ζέστη και όλο αυτό το mood του καλοκαιριού ''Πάμε να τα γαμήσουμε όλα στην Πάρο'' δε μου λέει και πολλά. Ίσα-Ίσα που το να πάω διακοπές ακόμα και το καλοκαίρι, προϋποθέτει ηρεμία και όχι ατελείωτο παρτάρισμα. Αλλά το χειμώνα, είναι πιο εύκολο να απολαύσεις τις διακοπές σου γιατί δεν είναι αναγκαία συνθήκη το να κάνεις ένα σωρό χιονο-αθλήματα, όπως είναι και το να πας για μπάνιο. Ο χειμώνας είναι παντού και το μόνο που χρειάζεσαι είναι λίγη ζέστη που μπορεί να στην προσφέρει είτε το μπουφάν σου, είτε το σπίτι σου. Είναι ήρεμος, καταθλιπτικός, δε σε αναγκάζει να αλλάξεις Ήπειρο και δεν είναι το ίδιο κουραστικός. Πραγματικά, το να δουλεύεις τον χειμώνα, είναι ίσως και πιο ευχάριστο.
3) Έχω γενέθλια τον χειμώνα! Όχι ότι με ενδιέφεραν και ποτέ σοβαρά ως γιορτή τα γενέθλια. Απλώς είναι ωραίο να ξέρω ότι έχω γεννηθεί μέσα στην αγαπημένη μου εποχή. Είναι το μόνο πράγμα που με βάζει λίγο σε οποιοδήποτε mood. Από εκεί και πέρα και μόνη μου να τα περνούσα ποτέ τα γενέθλιά μου -που έχει τύχει και στο παρελθόν έτσι και αλλιώς- δε θα με πείραζε καθόλου. Ξέρω απλά ότι ο χειμώνας έχει τα δικά του ερεθίσματα και δε θα με χάλαγε αν τα βίωνα και εκείνη την ημέρα. Πείτε το μαζοχισμό, πείτε το όπως θέλετε. Απλώς θεωρώ ότι είναι άλλη μια μέρα της ζωής μου. Απλώς χαίρομαι που έτυχε να έχω γεννηθεί χειμώνα.
4) Είναι πιο εύκολο να κάνεις το ο,τιδήποτε χωρίς να σε πλακώνει η ζέστη και ο ανυπόφορος ήλιος του καλοκαιριού. Προσωπικά, αντέχω περισσότερο στο κρύο. Μου είναι πιο εύκολο να κάνω οποιαδήποτε κίνηση και δουλειά. Δεν θα κουραστώ εύκολα και σίγουρα δε θα χύσω 10 κιλά ιδρώτα σε ένα λεπτό. Θα είμαι σταθερή στη θερμοκρασία μου, αφού αυτά που φοράω, είναι αρκετά για να νιώσω ζέστη, εκτός αν κάνω το λάθος να φορέσω κάτι που νομίζω ότι ταιριάζει με τα καιρικά φαινόμενα της ημέρας, ενώ δεεεν.. Εννοώ ότι μπορεί να δω ότι έχει λιακάδα και ότι τις προηγούμενες μέρες δεν είχε και πάρα πολύ κρύο, ε θα βγω απλά με τη ζακέτα και μετά θα μου τρέχει για όλο το χρόνο η μύξα.
5) Η μουσική που ακούω και οι ταινίες που βλέπω, ακόμα και τα βιβλία που διαβάζω, ταιριάζουν πιο πολύ στην ιδιοσυγκρασία του χειμώνα. Δεν έχουν φτιαχτεί για τους καλοκαιρινούς μήνες αυτά τα πράγματα. Πώς να το κάνουμε; Μου αρέσει το δράμα. Μη με κρίνετε. Τέλος πάντων, όποιο είδος τέχνης και να αγγίζω απλώς έχει μέσα την κατάθλιψή του και μερικές φορές όχι σε τόσο φυσιολογικά πλαίσια. Αν ψάξει κανείς τις Playlists μου θα καταλάβει. Από εκεί και πέρα ακόμα και ο χαρακτήρας όλων αυτών των πραγμάτων έχει σταθεί σε teenage κομμάτια τους που μόνο καλοκαιρινός δεν είναι. Και τώρα το καλοκαίρι που κάποιες φορές με πιάνει να ακούσω και κάτι χαρούμενο, δεν βρίσκω κάτι που να μου αρέσει, αλήθεια. Δε σου φταίω εγώ ρε καλοκαίρι.
6) Τέλος, κάθε καλοκαίρι πλησιάζει η εξεταστική και πάντα αυτή του Σεπτεμβρίου είναι η χειρότερή μου γιατί μέσα στη βαρεμάρα μου και μέσα στην προβολή ενός μεγάλου όγκου σειρών και ταινιών, δεν έχω χρόνο απλά. Ωστόσο το άγχος καραδοκεί. Δεν αργεί η καρδιακή προσβολή όταν σκέφτεσαι το πόσο μαλάκας είσαι που δεν κάθισες να στρώσεις λίγο κώλο. Όχι καλοκαίρι! Θα αρχίσω τα xanax να ηρεμήσω και εγώ η γυναίκα γιατί με βλέπω με τρύπα στο στομάχι. Τ'ακούς κύριε καλοκαίρι; Α να μπράβο. Σταμάτα να υπάρχεις, ή μάλλον μη σταματάς γιατί μετά θα βαρεθώ τον γλυκό μου τον χειμώνα και αυτό είναι κάτι που ποτέ δεν πρέπει να συμβεί. Αν αποκτήσω ποτέ πολλά λεφτά, ίσως να σε παρατήσω και να πάω Αλάσκα.
Δική σας, Αγγελίνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου